In de keuken met Kyra: Kleinur

Ze lijken een beetje op de Nederlandse oliebol, de Amerikaanse donut of de Spaanse churros. Niet zo gek: in wezen is het allemaal gefrituurd deeg. Het zal de meeste mensen niet verrassen dat ook de Scandinaviërs wel een lekkere, gefrituurde snack lusten.

Zweeds ‘kolonialisme’ in Jeruzalem

Als men denkt aan kolonialisme, dan wordt er al snel gedacht aan de praktijken van de Spanjaarden en de Portugezen in de vijftiende eeuw, en ook die van Nederland later in de zestiende eeuw. Het is dan ook vrij bijzonder dat de korte aanwezigheid van de Zweeds-Amerikaanse religieuze groepering in Jeruzalem, de geschiedenis is ingegaan als een Zweeds-Amerikaanse kolonie. In dit artikel neem ik je mee naar waar deze mensen vandaan kwamen, en waarom zij ervoor kozen om te verhuizen naar Jeruzalem.

Nordom op reis: Noorwegen, 2023

Elk jaar organiseert Nordom een studiereis naar Scandinavië en dit jaar waren wij deel van de reiscommissie, met als taak weer een prachtige reis te verzorgen. By popular demand gingen we dit jaar naar Noorwegen! Hier volgt een verslag van de reis.

Deense dwarsheid & moderne traditie: Nordom-stijl door de jaren heen

Voor de meesten van ons is het een vanzelfsprekendheid. Vanaf het moment dat we aan onze studie scandinavistiek beginnen, komen we er mee in contact: Nordom. In dit geval bedoel ik specifiek de huisstijl van Nordom. Misschien heb je er wel eens langer naar gekeken en nagedacht waar het allemaal vandaan komt. Wellicht vroeg je jezelf ook af wat een driekwart gespleten cirkel en wat ingevlochten bladeren en bloemen te maken hadden met Scandinavië en de scandinavistiek. Als geestelijk vader van de huisstijl die alweer drie jaar in gebruik is, weet ik zelf goed waarom de huisstijl zo is geworden. Echter was het voor mij altijd nóg interessanter om te reflecteren op wat mijn voorgangers bedacht hadden. Het is bijvoorbeeld dit jaar twintig jaar geleden dat het huidige logo tot stand is gekomen. Eigenlijk dus dé tijd om terug te blikken op twee decennia vormgeving binnen Nordom.

Licht op Lissan: Nordom in veranderende tijden

Noorderlicht is bijna tien jaar geleden opgericht, alhoewel het blad al langer onder andere namen bestond. Het was reden voor de redactie om eens te gaan graven in de geschiedenis van ons blad. We kwamen uit op een van de oudste uitgaven uit ons archief van zo’n twintig jaar geleden. Daarin blikte de redactie van destijds terug op het ontstaan van Nordom met een van de oprichters, de welbekende Lissan Taal-Apelqvist. In die twintig jaar is veel veranderd, dus ging Noorderlicht opnieuw met haar aan tafel zitten.

Í Reykjavíkurborg

Sinds augustus mag ik mijzelf Reykvíkingur noemen, de nogal intens klinkende naam voor een inwoner van de meest noordelijk gelegen hoofdstad in de wereld: Reykjavík. De stad aan de rokerige baai is niet het meest typische voorbeeld van een wereldstad, wellicht het best omschreven door Gyrðir Elíasson in de novelle Infernó als een “smáborg sem er að reyna að sýnast svo stór”– een kleine stad die poogt er zo groot uit te zien. Het heeft dan vaak ook meer weg van een provinciaal stadje, maar is tegelijkertijd ook verrassend modern en internationaal. Wat heeft ervoor gezorgd dat Bæinn, het dorp, zo’n uniek karakter heeft gekregen?

Från flytten till BankID: Hoe overleef ik de Zweedse bureaucratie?

Je master in Scandinavië. Voor velen die dit lezen zal het geen vergezochte droom zijn. Gelukkig is er de EU. Over een visum hoef je je geen zorgen te maken, en door maar met je paspoort te zwaaien verdwijnt de rekening voor het collegegeld als de zon achter de Zweedse herfstwolken. Althans, dat dacht ik. Puntje bij paaltje stond er nogal een muur voor m’n neus: het gebrek aan een Zweeds BSN, en in het verlengde BankID. Dus, om de volgende invandrarna wat grijze haren te besparen, een simpele gids hoe overleef ik de Zweedse bureaucratie?

Cultuur of dierenmishandeling: Griendenjacht op de Faeröer

Zowel binnen als buiten Europa zijn er culturen met controversiële elementen die van buitenaf, of zelfs van binnenuit, volop worden bekritiseerd. Zo ook de griendenjacht op de Faeröer. Voor de een is het weerzinwekkend, voor de ander een cultureel schouwspel. Maar is het daadwerkelijk van groot cultureel belang of is het puur wrede dierenmishandeling?

″Ik ben een soort one-man band″: Een interview met Rolien Créton, correspondent Scandinavië bij de NOS

Ieder jaar komen alle correspondenten van de NOS samen in Hilversum voor de correspondentendagen, waarop ze met de redactie bijpraten en trainingen volgen. Tijdens deze week organiseert de NOS ook de ‘NOS Correspondentenavond’, waar het publiek een presentatie mag bijwonen van een aantal van de correspondenten in Theater Gooiland in Hilversum. Achteraf is er de mogelijkheid om de correspondenten te ontmoeten. Toevallig was dit evenement op mijn sociale media voorbijgekomen en als aspirant-journalist had ik me direct aangemeld. Tot mijn geluk werd ik uitgenodigd om te komen. Toen ik zag dat Rolien Créton, de correspondent van Scandinavië, ook aanwezig was, besloot ik haar achteraf te gaan zoeken. Het was erg druk in de hal van het theater en ik stond op het punt om naar huis te gaan toen ik Rolien zag lopen. We raakten in gesprek en ik was reuze nieuwsgierig naar haar werk. Als je regelmatig naar het journaal kijkt of de NOS-app opent, is de kans groot dat er een reportage van Rolien bij heeft gezeten. Om meer te weten te komen over dit werk, heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en Rolien gevraagd of het haar leuk leek om een interview voor Noorderlicht te geven. Gelukkig zei ze ja, en dat interview staat nu voor je.