Bob Walsarie Wolff

Bob Walsarie Wolff

Bob, alumnus Scandinavië Studies/Zweeds en oud-voorzitter van Nordom, is masterstudent Taalwetenschap & Meertaligheid aan de Universiteit van Stockholm. Zijn interesses liggen in taalkunde (in het bijzonder Fins-Oegrisch), Scandinavische geschiedenis en -architectuur.

Licht op Lissan: Nordom in veranderende tijden

Noorderlicht is bijna tien jaar geleden opgericht, alhoewel het blad al langer onder andere namen bestond. Het was reden voor de redactie om eens te gaan graven in de geschiedenis van ons blad. We kwamen uit op een van de oudste uitgaven uit ons archief van zo’n twintig jaar geleden. Daarin blikte de redactie van destijds terug op het ontstaan van Nordom met een van de oprichters, de welbekende Lissan Taal-Apelqvist. In die twintig jaar is veel veranderd, dus ging Noorderlicht opnieuw met haar aan tafel zitten.

Het verhaal van…

Onze docenten hebben heel wat meegemaakt en veel verhalen te vertellen. Daarom benadert Noorderlicht elke uitgave een docent. Dit keer: Kristina Krake.

Från flytten till BankID: Hoe overleef ik de Zweedse bureaucratie?

Je master in Scandinavië. Voor velen die dit lezen zal het geen vergezochte droom zijn. Gelukkig is er de EU. Over een visum hoef je je geen zorgen te maken, en door maar met je paspoort te zwaaien verdwijnt de rekening voor het collegegeld als de zon achter de Zweedse herfstwolken. Althans, dat dacht ik. Puntje bij paaltje stond er nogal een muur voor m’n neus: het gebrek aan een Zweeds BSN, en in het verlengde BankID. Dus, om de volgende invandrarna wat grijze haren te besparen, een simpele gids hoe overleef ik de Zweedse bureaucratie?

Varför? Därför!

De duobus malis, minus est semper eligendum. Of, in correct Nederlands, “tussen de twee kwaden dient altijd de mindere gekozen te worden”. Maar ja, welke is de mindere? Misschien verwacht u nu een tot op vijf cijfers achter de komma exact rapport van de economische plannen van de twee Zweedse machtsblokken in de Riksdag, of een uiteenzetting over de politieke situatie aan de Fins-Russische grens, of een analyse van de tweestrijd tussen Bokmål en Nynorsk. Leuke ideeën, maar niet waar ik het nu over wil hebben.

Sakta vi går genom stan

Het was vrijdag 14 januari 2022, rond half twee ’s middags. Het vliegtuig waar Rick en ik in zaten landde op Arlanda. Niet veel later stonden we in de aankomsthal, waar een ontvangst voor de studenten die naar Uppsala gingen klaar stond, dus voor Rick was het vervoer al geregeld. Ik mocht het zelf oplossen, dus liep ik, bepakt en bezakt, richting het station. Ik nam de Mälartåg van 14:29 richting Örebro. Met Monica Zetterlund op shuffle, twee koffers en een rugzak stapte ik in. De timing van Monica was trouwens geweldig. Toen de trein uit de tunnel onder Arlanda reed begon het volgende nummer: “Åh det är skönt, när mitt Stockholm är grönt... Sakta vi går genom stan...” Althans, sakta? 200 km/h haalt de NS niet eens. Nog geen twintig minuten later stopte de trein. Välkommen till Stockholms Centralstation. Thuis.