Noorderlicht is bijna tien jaar geleden opgericht, alhoewel het blad al langer onder andere namen bestond. Het was reden voor de redactie om eens te gaan graven in de geschiedenis van ons blad. We kwamen uit op een van de oudste uitgaven uit ons archief van zo’n twintig jaar geleden. Daarin blikte de redactie van destijds terug op het ontstaan van Nordom met een van de oprichters, de welbekende Lissan Taal-Apelqvist. In die twintig jaar is veel veranderd, dus ging Noorderlicht opnieuw met haar aan tafel zitten.
Ieder jaar komen alle correspondenten van de NOS samen in Hilversum voor de correspondentendagen, waarop ze met de redactie bijpraten en trainingen volgen. Tijdens deze week organiseert de NOS ook de ‘NOS Correspondentenavond’, waar het publiek een presentatie mag bijwonen van een aantal van de correspondenten in Theater Gooiland in Hilversum. Achteraf is er de mogelijkheid om de correspondenten te ontmoeten. Toevallig was dit evenement op mijn sociale media voorbijgekomen en als aspirant-journalist had ik me direct aangemeld. Tot mijn geluk werd ik uitgenodigd om te komen. Toen ik zag dat Rolien Créton, de correspondent van Scandinavië, ook aanwezig was, besloot ik haar achteraf te gaan zoeken. Het was erg druk in de hal van het theater en ik stond op het punt om naar huis te gaan toen ik Rolien zag lopen. We raakten in gesprek en ik was reuze nieuwsgierig naar haar werk. Als je regelmatig naar het journaal kijkt of de NOS-app opent, is de kans groot dat er een reportage van Rolien bij heeft gezeten. Om meer te weten te komen over dit werk, heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en Rolien gevraagd of het haar leuk leek om een interview voor Noorderlicht te geven. Gelukkig zei ze ja, en dat interview staat nu voor je.
In korte tijd heeft Boudie een plekje veroverd in niet alleen de harten van de huidige studenten Scandinavistiek, maar ook van menig medewerker van de UvA. De lange Friezin is een kwieke aanwezigheid in het P.C. Hoofthuis en velen zullen haar daardoor vergeven dat ze met de snelheid van een Ferrari kan overschakelen naar de karakteristieke Deense keelklanken. Nadat we vorige editie met Henk van der Liet spraken over zijn vertrek, is het nu de tijd om de vrouw aan de tand te voelen die als laatste is aangeschoven.
Wie aan de studie Scandinavistiek denkt, ziet automatisch al de karakteristieke snor (geframed met een rond hoornkleurig brilletje) van Henk van der Liet voor zich. Sinds 1998 zette hij zich in als hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Vierentwintig jaar later, sprak hij zijn laatste woorden in die functie in de universiteitsaula uit. Ter ere van zijn afscheid reisde Noorderlicht naar het Gelderse Almen om met Henk terug te kijken op zijn academische carrière.
Voor deze editie van Noorderlicht spreekt Noa Evers met Paulette van der Voet over de weg die een beginnende scandinavist kan afleggen in de academische wereld, namelijk de wereld van onderzoeksmasters, PhD’s, publicaties en conferenties. Een weg waarin de rol van de universiteit wellicht meer aanwezig mag zijn dan dat zij nu is.
