In de keuken met Kyra: Kleinur

Ze lijken een beetje op de Nederlandse oliebol, de Amerikaanse donut of de Spaanse churros. Niet zo gek: in wezen is het allemaal gefrituurd deeg. Het zal de meeste mensen niet verrassen dat ook de Scandinaviërs wel een lekkere, gefrituurde snack lusten.

De IJslanders noemen ze kleinur, de Denen noemen ze klejner, de Zweden klenäter en de Noren zijn wellicht wat letterlijker met de benaming fattigman, aangezien de ingrediënten zo duur zijn dat men er arm van zou worden. De landen hebben elk hun eigen variant op de snack: ze worden warm en koud gegeten, met of zonder citroenschil of poedersuiker, en wat dacht je van cognac? Niet zo gek dat de Noren er arm van worden …

De overeenkomst is dat ze allemaal op dezelfde manier worden gevouwen en dus dezelfde unieke vorm hebben. Dit vouwen is een trucje dat je onder de knie moet krijgen, maar dan krijg je wel authentiek uitziende kleinur. In dit recept zal ik focussen op de IJslandse kleinur, maar ik zal ook kort benoemen hoe je de Deense en Zweedse versie kan maken. Voor de Noorse versie zal je helaas zelf verder moeten zoeken: de Noren voegen zoveel cognac aan het recept toe, dat alle verhoudingen veranderen.

Zoals altijd geef ik de originele ingrediënten en de plantaardige versie, voor iedereen die het recept graag veganistisch wil maken. Ik heb beide versies gemaakt en proef geen verschil.

Veel bak- en eetplezier!


  • 500 gram bloem
  • 125 gram suiker
  • 50 gram zachte boter
  • 1 ei1
  • 5 theelepels/30 gram bakpoeder
  • 0,75 theelepel/5 gram baksoda
  • 1 theelepel kardemompoeder
  • 1 theelepel vanille-extract
  • 125 ml (soja)melk
  • 125 gram (soja)yoghurt
  • Zonnebloemolie voor het frituren
  • Geraspte citroenschil2, 3
  • 1 eetlepel cognac4
  • Poedersuiker5

1: Vervang door 50 gram appelmoes voor de veganistische versie.
2: Optioneel voor de Deense en Zweedse versie.
3: Ik heb zelf de helft van dit recept met citroenrasp gemaakt en de helft zonder. Hiervoor heb ik de rasp van 2/3 citroen gebruikt, en dit was precies genoeg citroensmaak.
4: Optioneel voor de Zweedse versie.
5: Optioneel om er overheen te strooien.


Meng alle droge ingrediënten met elkaar in een grote bak. Meng in een andere bak alle natte ingrediënten met elkaar. Zorg ervoor dat de boter in kleine stukjes is gesneden voordat je de droge en natte ingrediënten met elkaar mengt.

Meng de droge en natte ingrediënten met elkaar: eerst met een vork en als dit niet meer lukt, kan je het overnemen met je handen. Kneed het deeg totdat het een geheel vormt en niet meer plakkerig is (voeg zo nodig meer bloem toe), maar kneed het niet te lang.

Laat het deeg een half uur rusten in huishoudfolie of in een bak (met een beetje olie zodat het niet vastplakt) met een vochtige theedoek eroverheen. Plaats het in de koelkast.

Rol het deeg uit in een rechthoekige plak van ongeveer een halve centimeter dik. Snijd vervolgens ruiten uit het deeg. Het is belangrijk voor het vouwen dat het zoveel mogelijk op een ruit lijkt. Ik vond dit zelf best lastig, dus heb ik een sjabloon hiervoor gemaakt. Als je deze sjabloon uitprint/overtekent en gebruikt krijg je meteen een mooi formaat kleinur.

Maak een inkeping in de ruit. Haal de onderste punt door de inkeping en trek deze weer naar beneden. Duw de zijkanten aan zodat de vouw goed blijft zitten.

Doe zonnebloemolie in een frituurpan en warm deze op tot ca. 175 °C. Doe een aantal (ca. 4) kleinur in de frituurpan en laat ze één tot twee minuten bakken, of totdat ze lichtbruin gekleurd zijn. Draai ze tussendoor wel om, zodat beide kanten goed gebakken worden. Haal de kleinur uit de frituurpan en laat ze uitlekken in een frituurschep/zeef of op een bakplaat met keukenpapier.

Strooi eventueel wat poedersuiker op de kleinur en eet ze vers of afgekoeld op! Ook de volgende dag zijn ze nog erg lekker.

Geschreven door