De Noordse munt is een langzame dood aan het sterven. Een toename in pinbetalingen,
online transacties en nu ook inflatie maken de munten steeds minder nuttig. Ik klink wellicht als een romanticus, gericht op het vastleggen van dat waardevolle stukje cultuur voordat het een stille dood ondergaat in de nevel van de geschiedenis. Toch heb ik vreemd genoeg totaal geen moeite met het verdwijnen van contant geld, hoewel ik mij ook bewust ben van het belang ervan. Ikzelf betaal ook nooit meer met een biljet, laat staan die paar tien- of twintigcentmuntjes in mijn bezit; of nog erger die ene één cent die je hebt weten te krijgen in Duitsland. En toch, ondanks alles, schrijf ik hier een ode aan de Noordse munt.
Een staafkerk domineert de horizon. Kleurige huizen. Mensen gekleed in bunad.
In het Noorwegen-paviljoen in Disney-themapark Epcot waan je je even in het Hoge Noorden. Tegenwoordig is het stukje Noorse idylle een van de meest populaire delen van het park, maar de populariteit is zeker niet te verklaren met een fascinatie voor Noorwegen onder Disneyliefhebbers. Het paviljoen vertelt naast een verhaal van Noorse culturele politiek,
vooral een van geld.
Scandinavië is groter dan vaak wordt aangenomen en velen lijken te zijn vergeten dat de Noordse landen meerdere overzeese gebieden in bezit hebben. Zo heeft Noorwegen bijvoorbeeld zeggenschap over Svalbard, in Nederland beter bekend als Spitsbergen. De eilandengroep ligt ten noorden van Noorwegen, vlakbij de Noordpool.
Onze docenten hebben heel wat meegemaakt en veel verhalen te vertellen. Daarom benadert Noorderlicht elke uitgave een docent. Dit keer: Tanja Bouwman.
