Wie in Kopenhagen rondloopt, zal het al snel opvallen dat er wat Nederlandse trekjes te zien zijn. Denk bijvoorbeeld aan het Rosenborg Slot in Nederlandse renaissancestijl of de vesting rondom Kastellet. Toch zullen de meeste reizigers ongemerkt vanuit het vliegtuig een stukje Nederlands-Deense historie passeren. Afgesneden van het steeds groter wordende Kopenhagen, bevindt zich onder de rook van het vliegveld namelijk een gemeente met nog altijd Nederlandse invloeden: Dragør.
De Noordse munt is een langzame dood aan het sterven. Een toename in pinbetalingen,
online transacties en nu ook inflatie maken de munten steeds minder nuttig. Ik klink wellicht als een romanticus, gericht op het vastleggen van dat waardevolle stukje cultuur voordat het een stille dood ondergaat in de nevel van de geschiedenis. Toch heb ik vreemd genoeg totaal geen moeite met het verdwijnen van contant geld, hoewel ik mij ook bewust ben van het belang ervan. Ikzelf betaal ook nooit meer met een biljet, laat staan die paar tien- of twintigcentmuntjes in mijn bezit; of nog erger die ene één cent die je hebt weten te krijgen in Duitsland. En toch, ondanks alles, schrijf ik hier een ode aan de Noordse munt.
Een staafkerk domineert de horizon. Kleurige huizen. Mensen gekleed in bunad.
In het Noorwegen-paviljoen in Disney-themapark Epcot waan je je even in het Hoge Noorden. Tegenwoordig is het stukje Noorse idylle een van de meest populaire delen van het park, maar de populariteit is zeker niet te verklaren met een fascinatie voor Noorwegen onder Disneyliefhebbers. Het paviljoen vertelt naast een verhaal van Noorse culturele politiek,
vooral een van geld.
