Beeld: Jomme de Jong
Wel maakte ik tijd om me naar een boekwinkel te haasten, om zo alvast wat leesmateriaal in te slaan voor het vak Zweedse literatuur aan de universiteit. Toen ik de specifieke boeken niet kon vinden in de winkel, vroeg ik het aan de medewerkster. In het Engels, want Zweeds durfde ik nog niet aan. Met de buit binnen ging ik weer richting het station om de trein naar Skövde te nemen. Er mag gezegd worden dat de treinen in Zweden klinisch schoon zijn, heel anders dan de NS. In Skövde kon ik gauw een kanelbulle halen en dan meteen op de bus naar Axvall.
Ik had bij het boeken van de reis bedacht vier dagen te vroeg naar Zweden te vliegen omdat ik dan de goedkoopste Ryanair vlucht had. Gevolg hiervan was nu dat ik drie nachten in een blokhutje op een camping in de buurt moest overnachten en hier vanuit Axvall te voet terecht moest zien te komen. Het was een tegenvaller toen het bleek dat de enige route de berm van een drukke autoweg was. Eenmaal aangekomen bij het receptiegebouwtje van de camping had ik, na de moed te hebben verzameld, mijn eerste Zweedse gesprek in het wild. De man van de receptie zei dat ik goed Zweeds kon voor een Nederlander, maar ik denk dat hij hierbij al snel vraagtekens in zijn hoofd kreeg toen ik na zijn uitleg twee keer achter elkaar pal de verkeerde kant op liep en hij dus twee keer naar buiten moest komen om me te corrigeren en opnieuw de weg naar de blokhut uit te leggen.
Uiteindelijk kwam ik er en konden mijn kluizenaarsdagen met Zweedse boeken en een klein meertje voor de deur van mijn hut beginnen. Ik verliet de camping alleen voor mijn trektochten langs de autoweg naar de ICA in het dorp. Na drie dagen kon ik mijn isolement achter me laten en ging ik naar Axevalla Folkhögskola voor de zomercursus.
Op een prachtig terrein zou ik de komende drie weken met 60 mensen uit 26 verschillende landen intensief mijn Zweeds gaan verbeteren. Er waren vooral veel Oost-Europeanen. Dit hangt waarschijnlijk samen met het feit dat het Svenska Institutet, dat de cursus subsidieert, na de val van de muur ingezet heeft op het promoten van het Zweeds in het voormalig Oostblok. Verder waren er zelfs Japanners, Chinezen en een Mexicaan aanwezig, die allemaal in hun thuisland Zweeds studeerden. Ik had van tevoren niet gedacht dat men aan de andere kant van de wereld ook mijn lievelingstaal kan studeren aan de universiteit.
Doordeweeks hadden we een paar uur les per dag en in de middagen sportieve en creatieve activiteiten. In de weekenden maakten we uitstapjes naar onder andere Liseberg, een pretpark in Göteborg, en Läckö slott. Tijdens de cursus heb ik denk ik meer uren Zweeds gesproken dan in het hele eerste jaar van mijn bachelor. Verder bouw je een hechte band op met de medecursisten. Van ’s ochtends bij het ontbijt tot ’s avonds in de sauna of sporthal van de school kun je het leuk hebben met elkaar en vooral veel Zweeds oefenen.

Sinds deze cursus spreek ik Zweedse winkelmedewerkers niet meer in het Engels aan, maar in het Zweeds. Ik zou het iedereen dus van harte aanraden om op deze manier zelfvertrouwen op te bouwen in je taalvaardigheid.